Φιλία

Ξεκινάμε αυτό το σπουδαίο θέμα διαβάζοντας το παραμύθι:

Του Σκοινιού τα Μανταλάκια.

( Μια πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση του βιβλίου αυτού μπορείτε να βρείτε εδώ: 10onipiagogioher.blogspot.gr )

Στη συζήτηση τέθηκαν τα ζητήματα:

Τι σημαίνει φιλία για σένα;

Τι κάνεις με τους φίλους σου;

Πώς δείχνεις σε κάποιον ότι είναι φίλος σου;

Δουλέψαμε αυτό το θέμα με πολλά πολλά πολλά παιχνίδια: παιχνίδια συνεργασίας και παιχνίδια εμπιστοσύνης. 

Αυτά αποτελούν επιπλέον ένα πολύ καλό δείκτη της συνοχής της ομάδας μας!

Θα αναφέρω ελάχιστα από τα παιχνίδια αυτά.
Αρκετό υλικό μπορείτε να βρείτε στα εγχειρίδια που θα βρείτε στο τέλος.

Παιχνίδια ενεργοποίησης:

 Περπατώ σ΄ένα δάσος μόνος μου. Ποιον θα ήθελα να είχα μαζί μου; 

Χαιρετώ όποιον συναντήσω με τα μάτια, με χαμόγελο, με μια αγκαλιά, μ΄ένα χάδι κτλ

Βρίσκω ένα ... γόνατο, μάγουλο, κοιλιά, κεφάλι κτλ

και το ακουμπώ.

Πλησιάζω - Απομακρύνομαι: Γινόμαστε ένας κύκλος που πότε ανοίγει όσο γίνεται (ίσα που ακουμπούν οι άκρες των δακτύλων μας) και πότε μαζεύεται.

Πόσο κοντά σε αντέχω: Χωριζόμαστε σε 2 σειρές, η μία απέναντι στην άλλη. Η μία σειρά αρχίζει να πλησιάζει την άλλη, η οποία στέκει ακίνητη. Κάθε παιδί της 2ης σειράς σηκώνει το χέρι και λέει "στοπ" όποτε θέλει να σταματήσει αυτός που βρίσκεται απέναντί του να το πλησιάζει.

...

Παιχνίδια Συνεργασίας:

Όλοι μαζί:

Γλυπτό: Το πρώτο παιδί παίρνει μία πόζα. Το 2ο ακουμπάει το 1ο παίρνοντας μια διαφορετική πόζα κ.ο.κ. ώσπου να σχηματιστεί ένα γλυπτό.

Μηχανή: Το 1ο παιδί κάνει μια ρυθμική επαναλαμβανόμενη κίνηση κι ένα ήχο, το 2ο αγγίζοντας το 1ο παράγει τη δική του κίνηση και ήχο κ.ο.κ. ώσπου να σχηματιστεί μία μηχανή με διαφορετικά "γρανάζια".

Είμαστε ΕΝΑ: Διασχίζουν μια διαδρομή χωρίς να χωρίσουν, σαν ένα σώμα.

Σε ομάδες:

Τρέξιμο σε καρέκλες: Τοποθετούμε στη σειρά καρέκλες, όσες είναι τα παιδιά και μία παραπάνω.

Τα παιδιά ανεβαίνουν στις καρέκλες. Η τελευταία μένει άδεια. Η καρέκλα αυτή μεταφέρεται χέρι με χέρι στην 1η θέση κι έτσι όλοι μπορούν να πάνε μία θέση μπροστά.

Μην πέσει το μπαλόνι: Σ' ένα ύφασμα τοποθετούμε μπαλόνια. Τα παιδιά κρατώντας το ύφασμα από τις άκρες προσπαθούν να παίξουν μαζί του, χωρίς να πέσει το μπαλόνι κάτω.

Σε κύκλο:

Κάνε πάσα το μπαστούνι: Κάθε παιδί κρατά ένα μπαστούνι. Στο σύνθημά μας δίνουν το μπαστούνι τους δεξιά και παίρνουν αυτό που τους δίνουν από αριστερά.

Κόμποι: Χωρίς να αφήσουν καθόλου τα χέρια, κάθε παιδί περνά κάτω από τα χέρια των άλλων ώσπου να δεθούν κόμπος. Έπειτα προσπαθούν να επιστρέψουν στην αρχική θέση.

Ζεύγη:
Κολομβιανή ύπνωση: Το ένα παιδί υψώνει την παλάμη του στο ύψος του προσώπου του άλλου. Σιγά σιγά κουνάει το χέρι του προς διάφορες κατευθύνσεις. Το 2ο παιδί πρέπει να ακολουθεί την παλάμη χωρίς να χάνει την οπτική επαφή με αυτήν.

Τρενάκια: Ανάμεσα στα δύο παιδιά τοποθετούμε ένα μπαλόνι. Πρέπει να προχωρήσουν χωρίς να τους πέσει.

 Παιχνίδια εμπιστοσύνης:

Στήριξέ με: Τριάδες. Το μεσαίο παιδί γέρνει το σώμα του μπροστά ή πίσω. Το μπροστινό και το πίσω παιδί προσπαθούν με τις παλάμες του να το συγκρατήσουν για να μην πέσει.

Ταγκό: Τα μισά παιδιά έχουν κλειστά τα μάτια. Τα υπόλοιπα χορεύουν μαζί τους σιωπηλά, χωρίς να αποκαλύψουν ποιοι είναι.

Μαθηματικά παιχνίδια:

ΣΥΜΜΕΤΡΙΑ: Χωρίζουμε το χώρο δράσης 2 παιδιών με μια λωρίδα = ποτάμι. Με τουβλάκια το ένα κτίζει κατά μήκος του ποταμού μια πολιτεία. Το ταίρι του προσπαθεί να κτίσει ακριβώς την ίδια από την άλλη πλευρά του ποταμού.

ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΣΤΕ: Χωρίζουμε τα παιδιά σε ομάδες 2 ως 4 παιδιών και σε κάθε ομάδα δίνουμε τουβλάκια. Τους ζητάμε να τα μοιράσουν έτσι ώστε όλοι να είναι ικανοποιημένοι.
Τι μπορεί να γίνει αν τα τουβλάκια δεν φτάνουν για όλους;

Τι μπορείτε να φτιάξετε με τα τουβλάκια που έχετε όλοι μαζί;

Πώς μπορώ να μπω σε μια παρέα;

Ζωγραφιά 53 (Βήματα): Παρουσιάζει 2 παιδιά που παίζουν κι ένα παιδί που τα κοιτάζει.

Τα παιδιά προσπαθούν να δώσουν λύσεις : Με ποιο τρόπο θα μπει στην παρέα ώστε να γίνει αποδεκτός από τους άλλους;

Παιχνίδια ρόλων.

Κουκλοθέατρο:
Ο Κούκο μετακόμισε και πάει σε νέο σχολείο. Δεν ξέρει τα παιδιά και εκείνα δεν του ζητάνε να παίξει μαζί τους. 
Τι μπορεί να κάνει;

Συνταγή φιλίας:

Τα παιδιά προτείνουν την ακόλουθη συνταγή για μια γερή φιλία:

Άπειρη ΑΓΑΠΗ
100      ΑΓΚΑΛΙΕΣ
300      ΦΙΛΙΑ
            ΝΑ ΔΙΝΟΥΜΕ (παιχνίδια, δώρα)
            ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΑΖΙ (βόλτες, ποδήλατο...)
            ΝΑ ΒΟΗΘΑΜΕ
            ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ (να κοιμάται σπίτι μας, να κερνάμε...)

Παροιμία:

"Φίλος έδωσε σε φίλο τριαντάφυλλο με φύλλο"

-  Κάθε παιδί δίνει ένα τριαντάφυλλο σε φίλο του και του λέει μια φιλοφρόνηση.

-  Ανασυνθέτουμε την πρόταση. 

-  Παιχνίδι της χαμένης λέξης. 


Επιθυμίες: Θέλω να...: Ένα παιδί εκφράζει μια επιθυμία του και ένα άλλο την πραγματοποιεί.
Το ερώτημα που αναδύεται:
- Πώς ένιωσε ο καθένας τους;

Φύλλο εργασίας:
Ζωγραφίζουμε (8) φίλους. Με ποιο τρόπο δείχνουν τη φιλία τους;

Η φιλία μπορεί να δημιουργηθεί όχι μόνο με ανθρώπους αλλά και με ζώα.
Αυτό το δείχνει μια πολύ τρυφερή ταινία:

"Νικόστρατος, ο πελεκάνος"

η οποία γοήτευσε τα παιδιά.




ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

Θεατρικά Παιχνίδια (Augusto Boal)

Για ένα δημιουργικό νεανικό θέατρο (Ν. Γκόβας)

205 Βιωματικές ασκήσεις για εμψύχωση ομάδων (Ζάνα Αρχοντάκη - Δάφνη Φιλίππου)

100 θεατρικά παιχνίδια για το νηπιαγωγείο (Ντομινίκ Μεγκριέ)

Δεξιότητες για παιδιά δημοτικού - Προάγοντας την Προστασία του παιδιού (ΚΕΘΕΑ):
       Ποιος είναι ο φίλος;
       Συνυπάρχω με τους άλλους.

Κοινωνικοσυναισθηματικές Στρατηγικές Διδασκαλίας, μέρος β΄ (Ελένη Μοσχοβάκη)

Πρόγραμμα ελέγχου των συγκρούσεων (Σοφία Τριλίβα -Giovanni Chimienti) 

Βήματα για τη ζωή (Ν. Κουρμούση, Β. Κούτρας)

http://www.nancyrourke.com/deafness2.htm

ΑΓΑΠΗ

Μιλάμε για το Πάσχα και είναι ώρα να μιλήσουμε για το πιο σημαντικό:

Γιατί ήρθε ο Χριστός στη Γη; Ποιο μήνυμα μας μεταφέρει;

Συζητάμε φράσεις που υπάρχουν στην Καινή Διαθήκη σχετικές με το θέμα αυτό:

"να αγαπήσεις τον πλησίον σου ως τον εαυτό σου"
-ποιος είναι ο πλησίον μας;
-αν δίπλα μας βρίσκεται κάποιος από άλλη χώρα ή κάποιος που διαφέρει από μας;
-τελικά, πόσο δίπλα είναι ο πλησίον μας;

"να αγαπάτε τους εχθρούς σας και να προσεύχεστε γι' αυτούς"
-να αγαπάμε και τον εχθρό μας;



-τι σημαίνει ο ύμνος της αγάπης  στην επιστολή προς Κορινθίους:
Η αγάπη μακροθυμεί, συμπεριφέρεται με χρηστότητα η αγάπη, δε ζηλεύει, η αγάπη δε μεγαλοκαυχιέται, δε φουσκώνει από υπερηφάνεια,  δε συμπεριφέρεται άσχημα, δε ζητά τα δικά της, δεν παροξύνεται, δε λογίζεται το κακό,   δε χαίρει για την αδικία, συγχαίρει όμως στην αλήθεια.   Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει. 
( kainidiathiki.agiooros.org )



Ας φανταστούμε τώρα ότι βρισκόμαστε σ' ένα μέρος όπου δεν υπάρχει αγάπη.
Όταν ανοίξω τα μάτια μου θα ήθελα να δω τι συμβαίνει στο μέρος αυτό...

Τα παιδιά αυτοσχεδιάζουν και μετά συζητάμε για τα συναισθήματά τους...

Στο βιβλίο "Θεραπευτικά Παιχνίδια" της Νένας Γεωργιάδου βρήκαμε και κάναμε το ακόλουθο πείραμα:

Γεμίσαμε ένα μπολ με νερό και ρίξαμε πιπέρι:
Βρισκόμαστε σ' ένα χωριό όπου ζουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι, οι Πιπερούληδες.
Πώς σας φαίνονται;

Ξαφνικά όμως ήρθε κάποιος που δεν αγαπούσε κανένα. 
(Ρίχνουμε μια σταγόνα υγρό σαπούνι -->
 οι Πιπερούληδες απομακρύνονται προς τα τοιχώματα του μπολ!)

Γιατί έφυγαν όλοι από κοντά του;
Τι έκανε;

Έπειτα ήρθαν οι Ζαχαρούληδες.
(Ρίχνουμε ζάχαρη στο νερό --> Το πιπέρι συγκεντρώνεται γύρω της!)

Γιατί οι άνθρωποι πηγαίνουν κοντά της; Τι κάνει;

Με ποιο τρόπο μπορούμε να δείξουμε την αγάπη μας;

Καταγράφουμε όσα μας λένε τα παιδιά.
(αγκαλιά, γέλιο, χαμόγελο, φιλί, να λέμε παραμύθια και ιστορίες, να παίζουμε, να πηγαίνουμε βόλτες, να κρατάμε το χέρι, να κάνουμε ειρήνη, να κοιμόμαστε μαζί, να προσέχουμε τους άλλους, με ένα δώρο, φροντίδα, να δίνουμε φαγητό και νερό, να βοηθάμε.)

Παρατηρούν σκίτσα από το γνωστό "αγάπη είναι..."
και βγάζουν τα συμπεράσματά τους.

Παρουσιάζουν τι συμβαίνει στο χωριό της αγάπης.

Επεξεργαζόμαστε το τραγούδι: 

"Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο"

Προσπαθούμε να ζωγραφίσουμε καρδούλες, οι οποίες είναι το σύμβολο της αγάπης.

Τι σημαίνει η φράση: "παίρνω φως απ΄ τον ήλιο και φτιάχνω την αγάπη";

Στο σημείο αυτό χρησιμοποιήσαμε άλλο μία δραστηριότητα που προτείνεται στο παραπάνω βιβλίο:

Τα φαναράκια της αγάπης.

Χρησιμοποιήσαμε τα πασχαλινά φαναράκια που είχαμε φτιάξει την προηγούμενη εβδομάδα μέσα στα πλαίσια της επαναχρησιμοποίησης (παλιά βαζάκια στολισμένα με χαρτοπετσέτες).

Καθώς η αγάπη - φως μοιράζεται σε όλα τα παιδιά
η τάξη μας φωτίζεται, ένα υπέροχο άρωμα αναδύεται 
(τα ρεσώ είναι αρωματικά)
και μπορούμε να αισθανθούμε τη ζεστασιά της...

Η αγάπη δεν λιγοστεύει όταν μοιράζεται...
Η αγάπη φωτίζει όσο περισσότερα είναι τα άτομα που τη μοιράζονται...

Με αυτήν την ευκαιρία μιλάμε για το έθιμο της λαμπάδας και το άγιο φως τους Μεγάλου Σαββάτου, όπου όλοι εκείνο το βράδυ ανάβουν το κερί του με το ίδιο ακριβώς φως, το οποίο ταξιδεύει από τα Ιεροσόλυμα σ' όλον τον κόσμο...

Γλωσσικές Δραστηριότητες:

Ακροστιχίδα:
Γράφουμε τη λέξη "αγάπη" κατακόρυφα και βρίσκουμε λέξεις που αρχίζουν από κάθε γράμμα.
Έχουμε καταγράψει σε καρτέλες όσα είχαν πει τα παιδιά νωρίτερα ως τρόπους εκδήλωσης της αγάπης.
Τις χρησιμοποιούν για να φτιάξουν την ακροστιχίδα της αγάπης:

Διαβάσαμε το παραμύθι:

"Μάντεψε πόσο σ' αγαπώ"

το οποίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ:
http://paramithi-paramithi.blogspot.gr/2010/04/blog-post.html

και χρησιμοποιήσαμε την ιδέα που βρήκαμε στην ιστοσελίδα: http://1niplykovr.blogspot.gr/2014/03/blog-post_16.html
για να μετρήσουμε τις αγκαλιές μας και να ζωγραφίσουμε τα πρόσωπα που αγαπάμε.

Τέλος, καταγράψαμε το μήνυμα του Χριστού:

(Αριστερά βλέπουμε 2 ζωγραφιές παιδιών όπως φαντάστηκαν το χωριό όπου δεν υπάρχει αγάπη...)

--------------------

Το θέμα της αγάπης είναι πολύ σημαντικό και με προβλημάτισε αρκετά...

Πολλοί φιλόσοφοι έχουν καταγράψει τις σκέψεις τους για αυτήν και είναι δύσκολο να βρεις σαφείς απαντήσεις.

Είναι η αγάπη ένα συναίσθημα;

Σύμφωνα με τον Κρισναμούρτι, 

"η αγάπη δεν είναι συναίσθημα. Ο συναισθηματισμός είναι απλώς μια μορφή επέκτασης του εγώ. 
Το να είσαι γεμάτος συναισθήματα προφανώς δεν είναι αγάπη, γιατί ένα συναισθηματικό άτομο μπορεί να είναι και άσπλαχνο όταν τα συναισθήματά του δεν έχουν ανταπόκριση"

"αν έχει κάποιο λόγο "Σ' αγαπώ επειδή..." τότε είναι εμπορική συναλλαγή."

"η αγάπη δεν είναι το αντίθετο κάποιου άλλου. Δεν είναι το αντίθετο του μίσους και της βίας."

"Έχουμε διαιρέσει τη ζωή όπως έχουμε διαιρέσει και τη Γη....
Μιλάμε πάρα πολύ για την αγάπη - την αγάπη για τον Θεό, την αγάπη για την ανθρωπότητα, την αγάπη για την πατρίδα, την αγάπη για την οικογένεια - κι όμως, πράγμα παράξενο, μ' αυτήν την αγάπη, πάει μαζί και το μίσος. Αγαπάς τον δικό σου Θεό και μισείς τον Θεό κάποιου άλλου, αγαπάς το έθνος σου, την οικογένειά σου, αλλά είσαι εναντίον κάποιας άλλης οικογένειας και κάποιου άλλου έθνους."

"η αγάπη δεν είναι σύγκρουση. Η αγάπη δεν ξέρει από ζήλια, μίσος, θυμό, φιλοδοξία,... απαίτηση για αυτοεπιβεβαίωση"

"Η εγκατάλειψη του εγώ σημαίνει αγάπη, συμπόνια σημαίνει συμπόνια για τα πάντα".



Ο Έριχ Φρομ λέει ότι η αγάπη είναι τέχνη και χρειάζεται γνώση και προσπάθεια.

"οι πιο πολλοί άνθρωποι βλέπουν το πρόβλημα της αγάπης πρωταρχικά σαν πρόβλημα του πώς ν' αγαπηθούν και όχι του πώς ν' αγαπήσουν".

Οι άνθρωποι θεωρούν πως "η αγάπη είναι πρόβλημα αντικειμένου κι όχι πρόβλημα ψυχικής ικανότητας. ... νομίζουν ότι το δύσκολο είναι να βρουν το κατάλληλο άτομο ν' αγαπήσουν και ν' αγαπηθούν."

"η αγάπη είναι δράση κι όχι παθητικό συναίσθημα"

"η πιο διαδεδομένη παρεξήγηση είναι εκείνη κατά την οποία υποτίθεται ότι δόσιμο σημαίνει χάσιμο, παραχώρηση, στέρηση, θυσία... Τι δίνει αλήθεια ένας άνθρωπος στο συνάνθρωπό του; Δίνει από τον εαυτό του, από τη ζωή του....
Του δίνει από τη χαρά του, από το ενδιαφέρον του, την κατανόηση, τη γνώση, το χιούμορ, τη θλίψη του - απ' όλες τις εκφράσεις και εκδηλώσεις της ζωής που κρύβει μέσα του."

Τα βασικά στοιχεία της είναι "φροντίδα, ευθύνη, σεβασμός και γνώση"

"Αν ο άνθρωπος αγαπά μόνο ένα άλλο άτομο και είναι αδιάφορος προς τους άλλους συνανθρώπους του, η αγάπη του δεν είναι ακριβώς αγάπη αλλά μια συμβιωτική προσκόλληση ή ένας διογκωμένος εγωισμός"

"Αν πραγματικά αγαπώ έναν άνθρωπο, αγαπώ όλους τους ανθρώπους, αγαπώ τον κόσμο, αγαπώ τη ζωή"




Δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε τον Λέο Μπουσκάλια:

"Μπορούμε να επιλέξουμε ν' αγαπάμε η να μισούμε, να είμαστε ευτυχισμένοι ή απελπισμένοι, ελεύθεροι ή καταπιεσμένοι, συγχωρητικοί ή μνησίκακοι. Η ελευθερία περικλείει την υπευθυνότητα για τις επιλογές που κάνουμε"

"Δεν μπορούμε να δώσουμε εκείνο που δεν έχουμε. Για να αγαπήσουμε κάποιον άλλον, πρέπει πρώτα απ' όλα να αγαπήσουμε τον εαυτό μας".

Και ο Χόρχε Μπουκάι μας παραπέμπει σε ένα αρχαίο ινδιάνικο μύθο, τον οποίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ:
http://antikleidi.com/2014/02/14/one-love/#more-68935

ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

Εναλλάσσοντας διάφορα είδη μουσικής, τα παιδιά κινούνται ανάλογα με το συναίσθημα που τους δημιουργεί.

Χωρίζουμε το χώρο με 2 μεγάλα υφάσματα σε 4 "δωμάτια". Τα παιδιά μπαινοβγαίνουν σε αυτά ανοίγοντας φανταστικές πόρτες με διαφορετικούς τρόπους και σε κάθε δωμάτιο αισθάνονται διαφορετικά συναισθήματα.

Ορίζουμε τα δωμάτια χρησιμοποιώντας μάσκες συναισθημάτων σε δωμάτιο της χαράς, της λύπης κτλ.

Κάθε παιδί μπαίνει σε κάθε δωμάτιο, αναπαριστάνει το αντίστοιχο συναίσθημα και λέει μία πρόταση...

Σε κάθε δωμάτιο κάνουν κάτι δείχνοντας ταυτόχρονα το αντίστοιχο συναίσθημα (π.χ. γράφουν θυμωμένοι, πλάθουν χαρούμενοι κτλ).

Χαλάρωση: νιώθουμε μια γλυκιά βροχούλα να πέφτει στα μάγουλά μας, η οποία γίνεται πιο δυνατή και μας εκνευρίζει, βροντές και αστραπές μας φοβίζουν αλλά μετά βγαίνει ο ήλιος και οι ακτίνες τους χαϊδεύουν όλο μας το σώμα.

Όταν ξυπνάμε αντιλαμβανόμαστε ότι βρισκόμαστε σ' ένα μουσείο. Ένα κυκλαδικό ειδώλιο περιμένει να μας πει το μυστικό του, αρκεί να πλησιάσουμε το αυτί μας στο πρόσωπό του.

Γινόμαστε αγάλματα στο μουσείο συναισθημάτων. 

Ένα παιδί βγαίνει έξω και όταν μπαίνει διαπιστώνει ότι όλα τα παιδιά - αγάλματα παρουσιάζουν το ίδιο συναίσθημα.

"Μπήκα στο δωμάτιο της χαράς / λύπης κτλ."

Με αυτή την εισαγωγή παρουσιάζουμε στα παιδιά το βιβλίο 

"Ο Νικηφόρος ανακαλύπτει να συναισθήματα" 

της Ελένης Γερουλάνου.

Έτσι μας δίνεται η ευκαιρία να γνωρίσουμε και άλλα συναισθήματα και να θυμηθούμε πότε νιώσαμε κι εμείς έτσι...

Χρησιμοποιώντας διάφορα υλικά τα παιδιά δίνουν στο ειδώλιο χαρακτηριστικά και συναισθήματα.

Κάποιο παιδί έφτιαξε το άγαλμα με το ένα μάτι:

-------------------------------------

Αριθμητάρι : αριθμός 7

Ο πίνακας ανήκει στον Jackson Polloc κι έχει τίτλο 

"Convergence"  1952.

Τα παιδιά υποστήριξαν ότι βλέπουν μόνο μουντζούρες αλλά όταν απομονώνουμε μερικά σημεία του πίνακα, εμφανίζονται μύριες μορφές:

πουλιά, ιππόκαμποι, φίδια, νερό, λιοντάρια κτλ...

Χρησιμοποιώντας διαφορετικά χρώματα μπορούμε να φτιάξουμε ένα πίνακα γεμάτο συναισθήματα

καθώς, 

όπως βλέπουμε στο βιβλίο

"η παλέτα των συναισθημάτων" 

της Έρα Μουλάκη

κάθε συναίσθημα μπορεί να έχει το δικό του χρώμα.

Η μπουγάδα των συναισθημάτων:

Ο καθένας μας βλέπει σε κάθε χρώμα διαφορετικό συναίσθημα αλλά αυτό δεν μας εμπόδισε να δημιουργήσουμε ένα τεράστιο ομαδικό πίνακα συναισθημάτων:

ΓΛΩΣΣΙΚΑ ΚΑΙ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ:

Χρησιμοποιώντας στεφάνια και κοντάρια τα παιδιά γράφουν τα αρχικά των 4 βασικών συναισθημάτων (Χ,Λ,Θ,Φ)

Ένα παιδί στέκεται στη μέση και τα υπόλοιπα παιδιά του δίνουν εντολές:

Βάλε το δεξί σου πόδι στο φόβο, το αριστερό σου χέρι στη χαρά κτλ....

(μεγάλες μπερδεψοδουλειές!!!)

Ταξινόμηση: Σε κάθε δωμάτιο πρέπει να μπουν μόνο τα παιδιά που νιώθουν το ίδιο συναίσθημα:

Βρέχει συναισθήματα:

Τα παιδιά ανασυνθέτουν τα γράμματα ώστε να φτιαχτούν τα συναισθήματα:

Χώρες συναισθημάτων:

Σε κάθε χώρα ζει ένα διαφορετικό συναίσθημα.

Σε κάθε χώρα, όλα τα πρόσωπα και τα αντικείμενα που υπάρχουν εκεί, αρχίζουν από το γράμμα του συναισθήματος που κυριαρχεί:

π.χ. στη θυμωμένη χώρα μπορείς να συναντήσεις μόνο ό,τι αρχίζει από θ, και είναι όλα πολύ θυμωμένα:

εικόνες: http://pythagoreionip.blogspot.gr/2014/01/blog-post_8362.html

στίχοι: www.stixoi.info/

ΕΠΙΛΥΣΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ

Στις προηγούμενες αναρτήσεις γνωρίσαμε το θυμό και τρόπους να ηρεμούμε.
Τώρα είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε ό,τι μας δημιουργεί κάποιο πρόβλημα.

Στην επεξεργασία του θέματος αυτού με βοήθησε ιδιαίτερα το εγχειρίδιο "Πρόγραμμα Ελέγχου των Συγκρούσεων" της Σοφίας Τριλίβα και Giovanni Chimienti (μπορείτε να το βρείτε εδώ: http://www.academia.edu/1105484/_ 
και το τετράδιο εδώ: http://www.academia.edu/1105491/_-_


Εδώ βλέπουμε ότι υπάρχουν 3 είδη αντιδράσεων σε προβληματικές καταστάσεις:
1. Επιθετική
2. Παθητική
3. Αυτο-υποστηρικτική.

Προτείνονται διάφορες αυτο-υποστηρικτικές τεχνικές ώστε να διεκδικούμε τα δικαιώματά μας αλλά λαμβάνοντας υπόψη και τα δικαιώματα του άλλου.

Θέτοντας ως στόχο να καταφέρνουν τα παιδιά να βρίσκουν λύσεις χρησιμοποιώντας την αυτο-υποστηρικτική μέθοδο, επεξεργαστήκαμε το θέμα ως εξής:

Αρχικά ήθελα να καταλάβουν ότι υπάρχουν βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα αποτελέσματα στις λύσεις των συγκρούσεών μας.

Χρησιμοποιώντας ξανά τις κάρτες 
από τα "Βήματα για τη Ζωή", 
τα παιδιά μπήκαν στη διαδικασία να σκεφτούν 
τις συνέπειες κάθε πράξης και ποιες ιδέες θα ήταν καλύτερες μακροπρόθεσμα.

1η δράση:

Με βάση το γεγονός ότι μπορεί να γίνουμε επιθετικοί όταν απογοητευόμαστε και νιώθουμε ματαίωση, όταν μας πληγώνουν τα συναισθήματα, όταν αγνοούν τα δικαιώματά μας και  όταν δεν κερδίζουμε αυτό που θέλουμε
έδωσα στα παιδιά έτοιμα σενάρια ρόλων 
(σε κάποια έπαιξα κι εγώ). 
Τα σενάρια είχαν σχέση με συγκρούσεις που έχω παρατηρήσει ότι δημιουργούνται συχνά στο σχολείο μας.

π.χ.
Ο Α χτυπάει κατά λάθος τον Β
Ο Α κατηγορεί άδικα τον Β.
Ο Α θέλει το α και ο Β το β, ενώ μπορεί να συμβεί μόνο το α ή μόνο το β.
Ο Α θέλει αυτό που παίζει ο Β και του το παίρνει από τα χέρια.
Ο Α ξέρει τους κανόνες του παιχνιδιού, ο Β δεν τους ξέρει αλλά επιμένει να το παίζει όπως θέλει.
κτλ

Παίζουμε τους ρόλους αυτούς και μετά συζητάμε τις λύσεις.
Καταγράφουμε τα είδη των λύσεων που προτείνουν τα παιδιά (π.χ. συζήτηση, συγγνώμη, μοιραζόμαστε κτλ).

2η δράση:
Τα παιδιά σκέφτονται ένα γεγονός που δημιούργησε πρόβλημα και το ζωγραφίζουν.
Χωρίζονται σε ζευγάρια και δραματοποιούν τα προβλήματα που ζωγράφισαν, χωρίς όμως να δώσουν λύση.

Εδώ εφάρμοσα την τεχνική των 2 καρεκλών που προτείνει η Μαρία http://pythagoreionip.blogspot.gr/2012/04/blog-post_28.html
και πραγματικά εντυπωσιάστηκα από τα αποτελέσματα!!!
Τοποθετούμε τις 2 καρέκλες τη μια απέναντι στην άλλη.
Μπορεί να μιλήσει μόνο όποιος κάθεται στην καρέκλα με το στόμα. Όποτε θέλει να μιλήσει ο άλλος, αλλάζουν θέσεις. 

Τα περισσότερα προβλήματα λύθηκαν και μάλιστα με πολύ ωραίο τρόπο!

Υπήρξαν όμως και φορές που η κατάσταση έφτασε σε αδιέξοδο. 
Έχοντας παρακολουθήσει διαδικτυακά την παράσταση 
"Μικρές Σκηνές Καθημερινής Βίας"
την οποία βρήκα εδώ: http://vimeo.com/56190173 
πήρα την ιδέα να κάνουμε κι εμείς κάτι παρόμοιο:

όταν τα δύο παιδιά έφταναν σε αδιέξοδο, 
ρωτούσα τα υπόλοιπα παιδιά 
αν έχουν κάποια ιδέα 
για το πώς θα μπορούσε να λυθεί το πρόβλημα 
και όποιο ήθελε έπαιρνε τη θέση του ενός "ηθοποιού" στα καρεκλάκια.

Τα καρεκλάκια τα λάτρεψαν τα παιδιά και έκτοτε τα χρησιμοποιούν για να λύσουν πραγματικές συγκρούσεις τους.

3η δράση: 

Κάποιες φορές αντιμετωπίζουμε προβλήματα στις σχέσεις μας αλλά δεν μπορούμε να βρούμε λύση.
Τότε μπορούμε να καταφύγουμε σε κάποιον ειδικό.

Και να ο Ψυχολόγος ο Λύσης που δίνει λύσεις:

Ο Λύσης παρουσιάζει οπτικοποιημένες τις λύσεις που έχουν ήδη σκεφτεί τα παιδιά και επιπλέον μερικές ιδέες...

Τους παρουσίασε 
- τι συμβούλεψε ένα βατραχάκι όταν αντιμετώπισε κάποια προβλήματα:
( http://teach123-school.blogspot.gr/2012/01/tattling.html ) 

- με ποιο τρόπο μπορούν να επιλύσουν ένα πρόβλημα κατά το οποίο όλοι θέλουν το ίδιο πράγμα 
(π.χ. όλοι θέλουν να παίξουν με το ίδιο παιχνίδι):

- Μια συγγνώμη είναι πολλές φορές πολύτιμη!

Έτσι τους δίνει καρτελάκια και όποτε νιώθουν την ανάγκη να ζητήσουν συγγνώμη, μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν για να τη γράψουν και να την προσφέρουν στο φίλο τους.

Θα χρησιμοποιήσουμε και την παλάμη "Κόλλα 5" 
αλλά δεν έχουμε προλάβει ακόμα:

Την ιδέα τη βρήκαμε στη Μυρτώ: pro-sxolika.blogspot.gr


4η δράση: 

Παραμύθι

"Αυτό το καπέλο δεν είναι δικό μου"

το οποίο έχει πολύ υλικό για επεξεργασία...
π.χ. τι έγινε πίσω από τα χόρτα; 

Μπορείτε να δείτε την ιστορία και σε βίντεο:

Για άλλη μια φορά να ευχαριστήσω με όλη μου την καρδιά τις συναδέλφους που με τις αναρτήσεις τους με βοήθησαν πάρα πολύ στην επεξεργασία του προγράμματός μας.
Εκτός από όσες έχουν αναφερθεί μέχρι τώρα, βασίστηκα και σε πολλές άλλες αλλά απλά δεν πρόλαβα να τις αξιοποιήσω...

Δεν έχουμε υπεύθυνο σχολικών δραστηριοτήτων 
οπότε μπορείτε να καταλάβετε πόσο χρήσιμος είναι ο εφοδιασμός ιδεών και υλικού από σας!!!

---------------------------

Θα αναρτήσω εδώ και κάποιες γλωσσικές δραστηριότητες
με θέμα το Θυμό:

Παίξαμε με την κατάληξη -μός 

και φτιάξαμε το ακόλουθο ποιηματάκι:

Χτυπάει το τραπέζι ο σεισμός
και γίνεται χαμός.
Έπεσε ο Μανώλης από το γκρεμό
μπήκε μέσα στο ζωμό
ένιωσε μεγάλο θυμό.
Ήπιε το χυμό
του έκατσε στο λαιμό
κι ένιωσε ένα παλμό.

!!!!