Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2014

Από τις ανάγκες στα δικαιώματα

Ας φανταστούμε ότι ταξιδεύουμε...
μα ξαφνικά ναυαγούμε
και κολυμπάμε, κολυμπάμε, ώσπου φτάνουμε σ' ένα νησί...

Αυτό το νησί είναι υπέροχο!!!
Ας το ζωγραφίσουμε!

(Χωριζόμαστε σε ομάδες και κάθε ομάδα ζωγραφίζει στο νησί της ό,τι φαντάζεται πιο όμορφο)

Ας φανταστούμε τώρα ότι στο νησί αυτό δεν έχουμε τίποτε άλλο εκτός από τα βρεγμένα μας ρούχα.
Τι θα χρειαστούμε για να επιβιώσουμε;
(Κάθε ομάδα ζωγραφίζει ό,τι νομίζει και με τη σειρά της παρουσιάζει τις ανάγκες της στις υπόλοιπες ομάδες)





Αφού ακούσουμε όλες τις ομάδες, προσθέτουμε ό,τι άλλο ξεχάσαμε...

Ας φανταστούμε λοιπόν ότι ζούμε με όλα αυτά και ας το δραματοποιήσουμε!

Πολύ ωραία όλα αυτά!
Όμως δεν μου είπατε ότι στο νησί αυτό υπάρχει... (λέμε όσα απαραίτητα δεν είπαν τα παιδιά)
Τι θα γινόταν αν δεν υπήρχε ... (γιατρός, φάρμακα, σχολείο, οικογένεια, σεβασμός στην εθνικότητα και στη θρησκεία σας κτλ κτλ)

Ας ταξινομήσουμε τώρα όλα αυτά σε δύο κατηγορίες: σ' αυτά που έχουμε απόλυτη ανάγκη για να ζήσουμε και σ' αυτά που τα χρειαζόμαστε αλλά μπορούμε να επιβιώσουμε και χωρίς αυτά. (Διαχωρισμός αναγκών από τα θέλω μας)



Χρησιμοποιούμε και τις κάρτες από το compasito και τις ταξινομούμε κι αυτές.




--------

Ας φανταστούμε τώρα ότι ένα αερόστατο μας πήρε από αυτό το νησί και μας πήγε μακριά.
Το ΄χει η μοίρα μας φαίνεται και ξανά ναυαγούμε σ' ένα νησί. 
Δυστυχώς αυτή τη φορά είναι πραγματικά απαίσιο αυτό το μέρος... Ας το ζωγραφίσουμε.
(Κάθε ομάδα ζωγραφίζει τι υπάρχει στο νησί της)



Πιστεύετε ότι υπάρχουν τέτοια μέρη στη γη;
(Τα περισσότερα παιδιά λένε όχι)

Τότε ας δούμε μερικές φωτογραφίες.
(Οι φωτογραφίες παρουσιάζουν παιδιά που έχουν καλύψει τις ανάγκες τους και παιδιά που ζουν σε ακατάλληλες συνθήκες διαβίωσης)

Θα θέλατε να βρίσκεστε στη θέση τους;

Τους παρουσιάζουμε τα 2 σήματα:
Το μπλε σημαίνει επιτρέπεται.
Το κόκκινο σημαίνει στοπ.



Τα παιδιά παίρνουν μπλε και κόκκινα καπάκια.
Βλέπουν ξανά τις φωτογραφίες και σε κάθε μία που τους αρέσει, σηκώνουν το μπλε καπάκι λέγοντας:
"Επιτρέπεται να ... έχουμε φαγητό, να πλενόμαστε, να έχουμε δωμάτιο, έχουμε φίλους κτλ"
Αν δεν τους αρέσει, λένε:
"Στοπ στο... να μην έχουμε φαγητό, να πίνουμε βρώμικο νερό, να κολυμπάμε σε βρώμικη θάλασσα, στον πόλεμο κτλ"

Στη συνέχεια κάθε ομάδα παρουσιάζει ένα δρώμενο δημιουργώντας το δικό της περιβάλλον.

Έπεται συνέχεια...

----------------------------
Οι ιδέες και οι καρτέλες προέρχονται από το compasito, ένα πρόγραμμα για τα δικαιώματα του παιδιού, το οποίο μπορείτε να βρείτε ΕΔΩ.



Επιπλέον τις καρτέλες μπορείτε να τις βρείτε κι εδώ:
www.eycb.coe.int




Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2014

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΞΑΝΘΙΑ;

Σήμερα θα ήθελα να καταγράψω κάποιο προβληματισμό μου, που μου δημιουργήθηκε μετά την ενασχόλησή μας με το βιβλίο της κυρα Δημοκρατίας.

Βλέπω ότι γίνεται ένας συσχετισμός του έγχρωμου και του όμορφου με τη δημοκρατία ενώ το μαύρο και το μελαχρινό με το κακό και τη δικτατορία.

Αυτός ο συσχετισμός έχει αρχίσει χρόνια πριν, με αυτόν έχουμε γαλουχηθεί μέσα από κόμικ και κινούμενα σχέδια.

Νομίζω λοιπόν ότι πρέπει να προσέχουμε περισσότερο, γιατί είναι εύκολο να πέσουμε σε παγίδες (βάζω τον εαυτό μου πρώτο σε αυτό).

Στην παρακάτω ιστοσελίδα θα βρείτε ένα κοινωνικό πείραμα που με άφησε έκπληκτη και γι' αυτό θα ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας:






Ίσως είναι καλύτερο να βάζουμε όμοια πρόσωπα ή σύμβολα για τις 2 αντίθετες έννοιες και να δίνουμε την ευκαιρία στα παιδιά να αποφασίζουν με βάση τον χαρακτήρα των συμβόλων αυτών και των ιδεών που πρεσβεύουν....

Έτσι κι αλλιώς, το "κακό" έχει πάντα πρόσωπο γλυκό....




Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2014

Η ΚΥΡΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Σήμερα ήταν μια ιδιαίτερα σημαντική μέρα 
διότι εκλέξαμε τη Δημοκρατία παμψηφεί!!!

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά:

Δύο επισκέπτριες ήρθαν γεμάτες υποσχέσεις για να διεκδικήσουν την ψήφο μας:


Η Δημοκρατία και η Δικτατορία.
(Ευχαριστούμε Φαίη για τις εικόνες!!!)

Η Δημοκρατία υποσχέθηκε σχολεία και νοσοκομεία για όλους. Υποσχέθηκε ότι θα μας ακούει για να βγάζουμε όλοι μαζί αποφάσεις. Όμως πολλά χρήματα δεν υπάρχουν κι έτσι δεν μπορεί να μας υποσχεθεί πολλά παιχνίδια.
Μας δίνει την ελευθερία να τραγουδάμε όποια τραγούδια θέλουμε και να διαβάζουμε όποια βιβλία θέλουμε.
Μπορούμε να λέμε και να κάνουμε ό,τι θέλουμε, αρκεί να μην πληγώνουμε τους άλλους.



Η Δικτατορία υποσχέθηκε... γήπεδα για να παίζουμε ποδόσφαιρο και πισίνες και παιχνίδια στις παραλίες!
Βέβαια δεν υπάρχουν χρήματα για σχολεία και νοσοκομεία.
Όμως απαγορεύεται να λέμε παράπονα γι' αυτήν, απαγορεύονται τα βιβλία, οι εφημερίδες και τα τραγούδια που δεν της αρέσουν. Καλό θα είναι να φοράμε και τα ίδια ρούχα και παπούτσια και να μην είμαστε και πολύ ενθουσιώδεις!!!! Αν κάποιος παραβεί τις εντολές της, τον περιμένει φυλακή.


Ας ψηφίσουμε τώρα!

Η εφορευτική επιτροπή είναι τριμελής:
Ο ένας είναι υπεύθυνος για τα ονόματα, ο άλλος για να προσέχει την κάλπη (μήπως την κλέψουν ή ρίξουν μέσα κανένα βρωμερό... παπούτσι) και το τρίτος δίνει τα ψηφοδέλτια. 


Οι εκλογές διεξάγονται με απόλυτη μυστικότητα και η αγωνία κορυφώνεται καθώς ανοίγει η κάλπη και μετράμε τα αποτελέσματα: 
Και ΝΑΙ!   


Η Δημοκρατία ψηφίστηκε από όλους μας!!!!

Για να δούμε τώρα αν υπάρχει δημοκρατία στην τάξη μας...

Μπορούμε να παίζουμε όποια παιχνίδια θέλουμε;
Μπορούμε να τραγουδάμε όποια τραγούδια θέλουμε;
Μπορούμε να λέμε τη γνώμη μας;
Μπορούμε να μοιραζόμαστε τις σκέψεις μας;

Μπορούμε να κοροϊδεύουμε τους άλλους;
Μπορούμε να χτυπάμε τους άλλους;

Άρα η δημοκρατία έχει όρια στην ελευθερία της.

Θυμόμαστε τους κανόνες που θεσπίσαμε στην αρχή της χρονιάς. Ποιος αποφάσισε γι' αυτούς; 


Η νηπιαγωγός τους διέταξε ή τους αποφασίσαμε όλοι μαζί;


Μιλάμε και για το πρόγραμμα του νηπιαγωγείου:



Το αποφάσισε η νηπιαγωγός;

Όχι. Το αποφάσισε το υπουργείο.

Έτσι αναφερόμαστε και στις πραγματικές εκλογές, που βγάζουν ένα πρωθυπουργό και τους υπουργούς που καθορίζουν κάποια πράγματα...


----

Ζωγραφίζουμε ό,τι μας αρέσει να κάνουμε χάρη στη δημοκρατία:




Για το βιβλίο της Κωνσταντίνας Αρμενιάκου
Η κυρά Δημοκρατία
υπάρχει απίστευτο υλικό από τις συναδέλφους
το οποίο προσπάθησα να συγκεντρώσω εδώ: