Πέμπτη 21 Μαΐου 2015

ΘΕΛΩ ΜΟΝΟ ΝΑ ΠΑΙΞΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ

Αν σας πω ότι είχα φάει πέρυσι τον κόσμο να βρω αυτό το βιβλίο χωρίς καμιά επιτυχία, θα με πιστέψετε; 
Εξαντλημένο λέει...
Είναι δυνατό να εξαντλούνται οι θησαυροί;



Και τότε έκανε τα μαγικά της η μαγεία της συναδελφικότητας: 
Η συνάδελφος Στέλλα το μοιράστηκε μαζί μας εδώ:
www.slideshare.net/


Έτσι καταφέραμε να παρουσιάσουμε αυτή την υπέροχη ιστορία στην τάξη μας.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Σε λίγες μέρες θα μας επισκεφτούν παιδιά από το ΕΕΕΕΚ. Σκοπός μου είναι, τα παιδιά μόνα τους να νιώσουν την ανάγκη να έρθουν σε επαφή μαζί τους.

Έτσι ξεκινήσαμε με το "Θέλω μια Αγκαλιά", 
συνεχίσαμε με τη "Χώρα Με τους Παράξενους Ανθρώπους"
και καταλήξαμε εδώ.

Έχοντας ήδη ευαισθητοποιηθεί με την Ετερότητα,
τους παρουσίασα το Μάνο:



Ακολουθώντας το μοτίβο του παραμυθιού


"Η Αργυρώ γελάει"

(το οποίο μπορείτε να δείτε εδώ: nipiablog.blogspot.gr)

έδειξα στα παιδιά ένα βιβλίο με εικόνες ενός παιδιού 

που κάνει διάφορες δραστηριότητες, ονειρεύεται, επιθυμεί, αισθάνεται...


(εικόνες από το www.mycutegraphics.com)


Ανακαλύψαμε ότι πολλά ήταν τα κοινά στοιχεία μας με τον ήρωα... Ποιος δεν θα ήθελε άλλωστε να παίζει με τους φίλους του, να ταξιδέψει σε κόσμους μαγικούς, να μασκαρευτεί, να γίνει σούπερ ήρωας κτλ κτλ




Στο τέλος τους έδειξα μια πραγματική φωτογραφία παιδιού με σύνδρομο Down και τους εξήγησα τις δυσκολίες του.


εικόνα: www.wisegeekhealth.com

Στη συνέχεια τους διηγήθηκα τι συνέβηκε στο Μάνο κάποια φορά. 
Έτσι άρχισε η ιστορία "Θέλω μόνο να παίξω μαζί σου".

Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν με το Μάνο. 
Συγκρίναμε πόσα μας ενώνουν και πόσα μας χωρίζουν από αυτόν, και διαπιστώσαμε ότι τα κοινά στοιχεία μας είναι συντριπτικά περισσότερα!

Τότε τους εξήγησα ότι ο Μάνος πάει σ' ένα σχολείο λίγο διαφορετικό από το δικό μας. Θέλετε να δείτε τι κάνουν σε ένα τέτοιο σχολείο;

Ας δούμε το βίντεο:




Συζητάμε για τα ειδικά σχολεία και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα παιδιά που φοιτούν σ' αυτά: κινητικές, όρασης, ακοής, αυτισμό κτλ.


- Ο Μάνος τώρα μεγάλωσε και πηγαίνει σ΄ένα σχολείο για μεγαλύτερα παιδιά που αντιμετωπίζουν κάποιες δυσκολίες. Τι λέτε, θέλετε να το επισκεφτούμε;
- Ναιεεεεεεεεεε!!!

Αμέσως πέφτει το τηλεφώνημα:
Α! κύριε Γιώργο, θα θέλαμε να έρθουμε στο σχολείο σας. Τι; Α, έχετε σκοπό αύριο να έρθετε εκδρομή στα μέρη μας; 

- Τι λέτε, παιδιά, να τους πούμε να περάσουν από το σχολείο μας για να παίξουμε μαζί;

Νομίζω πως φαντάζεστε την απάντηση ;)


Φτιάξαμε δωράκια για να χαρίσουμε στους φιλοξενούμενούς μας χρησιμοποιώντας όπως πάντα άχρηστα υλικά:






----
Σας προτείνω το εξής βίντεο για τον αυτισμό:

Ο μικρός μου αδελφός από το φεγγάρι






Μπορείτε να κατεβάσετε το "βιβλίο του Μάνου" από εδώ:


Πρόκειται για τις εικόνες από το   www.mycutegraphics.com

Τρίτη 19 Μαΐου 2015

ΘΕΛΩ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ

Αρχίζουμε να μιλάμε για τη διαφορετικότητα 
και το πλέον κατάλληλο βιβλίο για να αναλύσουμε
αυτό το θέμα είναι:

ΘΕΛΩ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ

Θέλω μια αγκαλιά 00

Περισσότερες λεπτομέρειες για το βιβλίο μπορείτε να βρείτε εδώ:
  
Πριν την ανάγνωση, παρατηρούμε το εξώφυλλο και διαβάζουμε τον τίτλο. Μπαίνει το ερώτημα:

"Εσείς θα αγκαλιάζατε ένα σκαντζόχοιρο";
  
Με μια φωνή η απάντηση ήταν μία: ΟΧΙ!

Καθώς όμως προχωράει η ιστορία, και βλέπουμε πόση απόγνωση φέρνει στον ήρωά μας αυτή η απάντηση, αρχίζουμε σιγά σιγά να αναθεωρούμε τη γνώμη μας...

Πριν αποκαλύψουμε στα παιδιά ποιος είναι ο δεύτερος ήρωας της ιστορίας μας, αυτός που ζητάει μόνο ένα φιλί, τα αφήνουμε να μαντέψουν ποιο πλάσμα έχει μεγάλο στόμα με μεγάλα δόντια.
Οι υποθέσεις πολλές: τίγρης, λιοντάρι, ξιφίας, άλογο κτλ...
Τελικά εμφανίζεται ένας κροκόδειλος!

"Τι θα λέγατε τώρα που τελείωσε η ιστορία, θα αγκαλάζατε ένα σκαντζόχοιρο;"

Αυτή τη φορά τα παιδιά λένε : ΝΑΙ!

Μα βρίσκουν λύσεις ώστε να μην τρυπηθούν από τα αγκάθια του:

- Θα μπορούσαμε να φορέσουμε μια σιδερένια ή μια πέτρινη στολή!
- Να τον αγκαλιάσουμε στην κοιλιά!
- Να φορέσουμε γάντια!
- Να βάλουμε στα αγκάθια του ένα μικρό σιδερένιο καπελάκι ή ελιές!
- Να τον βάλουμε σε μια τσάντα ή καλάθι ή κουτί!
- Να τον τυλίξουμε μ' ένα πάπλωμα!
- Να του φορέσουμε ένα σκούφο του σεφ!
- Να του βάλουμε ρούχα!

Ακολουθεί η ερώτηση:

"Τι πιστεύετε ότι σκεφτόταν ο σκαντζόχοιρος,
όταν κανένας δεν ήθελε να τον αγκαλιάσει;"

Οι απαντήσεις των παιδιών δείχνουν πόσο ανεπτυγμένη ενσυναίσθηση έχουν:

αγκαλιά

Πιανόμαστε από την απάντηση
"Δεν μ' αγκαλιάζουν γιατί δεν είμαι ίδιος με αυτούς"
και ρωτάμε τα παιδιά:

"Εσείς θα αγκαλιάζατε κάποιον που είναι
διαφορετικός από σας;"

Τα παιδιά το σκέφτονται...

"Αν μας χτυπούσε την πόρτα της τάξης μας ένα παιδί που έχει διαφορετικό χρώμα δέρματος, θα το αγκαλιάζατε;"
Τα παιδιά δίνουν αρνητική απάντηση.
Κάποια λένε ότι δεν θα πλησίαζαν έναν ξένο.

"Αν όμως ήταν κάποιο παιδί, που το ξέρει η δασκάλα σας και ξέρει ότι ποτέ δεν θα σας έκανε κακό, θα το αγκαλιάζατε;"
Ε, τώρα, κάτι γίνεται...

Αρχίζουμε και αναρωτιόμαστε αν θα αγκαλιάζαμε ένα παιδί που έχει κάθε είδους διαφορά από μας: 
δεν ακούει, μιλάει ξένη γλώσσα,
αντιμετωπίζει κινητικές δυσκολίες,
διαφέρει στο χρώμα, στο ύψος, στο βάρος κτλ... 

Η απάντηση πλέον είναι μία:

"Αν είμαστε βέβαιοι ότι δεν θα μας βλάψει,
θα το αγκαλιάζαμε!"

 hrtbg117

ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΡΟΛΩΝ
Κάθε παιδί επιλέγει ποια διαφορά θα έχει από τους άλλους.
Βγαίνει έξω από την τάξη και μας χτυπάει την πόρτα. 
Οι υπόλοιποι τον καλωσορίζουμε και τον αγκαλιάζουμε με ενθουσιασμό!
 Θέλω μια αγκαλιάααα


Δεν παραλείπουμε να ζωγραφίσουμε τις εντυπώσεις μας από το παραμύθι.



Την επόμενη μέρα καταπιανόμαστε με την απάντηση που έδωσε ένα άλλο παιδί, στην ερώτηση "τι σκέφτεται ο σκαντζόχοιρος":

"Πρέπει να βγάλω τα αγκάθια μου"

Αναρωτιόμαστε πώς θα ένιωθε αν θα έβγαζε τα αγκάθια του.
Αναρωτιόμαστε αν εμείς είμαστε διατεθειμένοι να αλλάξουμε την εμφάνισή μας επειδή κάποιος άλλος έτσι θέλει...

Η σκέψη αυτή μας έδωσε το έναυσμα να διαβάσουμε ένα άλλο υπέροχο βιβλίο, που μιλάει για κάποιον που αποφάσισε να αλλάξει για να γίνει αποδεκτός.
Πρόκειται για το βιβλίο 

"Η ΧΩΡΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΞΕΝΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ"

αλλά γι' αυτό μιλάμε σε άλλη ανάρτηση.