ΘΕΛΩ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ

Αρχίζουμε να μιλάμε για τη διαφορετικότητα 

και το πλέον κατάλληλο βιβλίο για να αναλύσουμε

αυτό το θέμα είναι:

ΘΕΛΩ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ

Περισσότερες λεπτομέρειες για το βιβλίο μπορείτε να βρείτε εδώ:

www.elniplex.com

  

Πριν την ανάγνωση, παρατηρούμε το εξώφυλλο και διαβάζουμε τον τίτλο. Μπαίνει το ερώτημα:

"Εσείς θα αγκαλιάζατε ένα σκαντζόχοιρο";

  

Με μια φωνή η απάντηση ήταν μία: ΟΧΙ!

Καθώς όμως προχωράει η ιστορία, και βλέπουμε πόση απόγνωση φέρνει στον ήρωά μας αυτή η απάντηση, αρχίζουμε σιγά σιγά να αναθεωρούμε τη γνώμη μας...

Πριν αποκαλύψουμε στα παιδιά ποιος είναι ο δεύτερος ήρωας της ιστορίας μας, αυτός που ζητάει μόνο ένα φιλί, τα αφήνουμε να μαντέψουν ποιο πλάσμα έχει μεγάλο στόμα με μεγάλα δόντια.

Οι υποθέσεις πολλές: τίγρης, λιοντάρι, ξιφίας, άλογο κτλ...

Τελικά εμφανίζεται ένας κροκόδειλος!

"Τι θα λέγατε τώρα που τελείωσε η ιστορία, θα αγκαλάζατε ένα σκαντζόχοιρο;"

Αυτή τη φορά τα παιδιά λένε : ΝΑΙ!

Μα βρίσκουν λύσεις ώστε να μην τρυπηθούν από τα αγκάθια του:

- Θα μπορούσαμε να φορέσουμε μια σιδερένια ή μια πέτρινη στολή!

- Να τον αγκαλιάσουμε στην κοιλιά!

- Να φορέσουμε γάντια!

- Να βάλουμε στα αγκάθια του ένα μικρό σιδερένιο καπελάκι ή ελιές!

- Να τον βάλουμε σε μια τσάντα ή καλάθι ή κουτί!

- Να τον τυλίξουμε μ' ένα πάπλωμα!

- Να του φορέσουμε ένα σκούφο του σεφ!

- Να του βάλουμε ρούχα!

Ακολουθεί η ερώτηση:

"Τι πιστεύετε ότι σκεφτόταν ο σκαντζόχοιρος,

όταν κανένας δεν ήθελε να τον αγκαλιάσει;"

Οι απαντήσεις των παιδιών δείχνουν πόσο ανεπτυγμένη ενσυναίσθηση έχουν:

Πιανόμαστε από την απάντηση

"Δεν μ' αγκαλιάζουν γιατί δεν είμαι ίδιος με αυτούς"

και ρωτάμε τα παιδιά:

"Εσείς θα αγκαλιάζατε κάποιον που είναι

διαφορετικός από σας;"

Τα παιδιά το σκέφτονται...

"Αν μας χτυπούσε την πόρτα της τάξης μας ένα παιδί που έχει διαφορετικό χρώμα δέρματος, θα το αγκαλιάζατε;"

Τα παιδιά δίνουν αρνητική απάντηση.

Κάποια λένε ότι δεν θα πλησίαζαν έναν ξένο.

"Αν όμως ήταν κάποιο παιδί, που το ξέρει η δασκάλα σας και ξέρει ότι ποτέ δεν θα σας έκανε κακό, θα το αγκαλιάζατε;"

Ε, τώρα, κάτι γίνεται...

Αρχίζουμε και αναρωτιόμαστε αν θα αγκαλιάζαμε ένα παιδί που έχει κάθε είδους διαφορά από μας: 

δεν ακούει, μιλάει ξένη γλώσσα,

αντιμετωπίζει κινητικές δυσκολίες,

διαφέρει στο χρώμα, στο ύψος, στο βάρος κτλ... 

Η απάντηση πλέον είναι μία:

"Αν είμαστε βέβαιοι ότι δεν θα μας βλάψει,

θα το αγκαλιάζαμε!"

 

ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΡΟΛΩΝ: 

Κάθε παιδί επιλέγει ποια διαφορά θα έχει από τους άλλους.

Βγαίνει έξω από την τάξη και μας χτυπάει την πόρτα. 

Οι υπόλοιποι τον καλωσορίζουμε και τον αγκαλιάζουμε με ενθουσιασμό!

 

Δεν παραλείπουμε να ζωγραφίσουμε τις εντυπώσεις μας από το παραμύθι.

Την επόμενη μέρα καταπιανόμαστε με την απάντηση που έδωσε ένα άλλο παιδί, στην ερώτηση "τι σκέφτεται ο σκαντζόχοιρος":

"Πρέπει να βγάλω τα αγκάθια μου"

Αναρωτιόμαστε πώς θα ένιωθε αν θα έβγαζε τα αγκάθια του.

Αναρωτιόμαστε αν εμείς είμαστε διατεθειμένοι να αλλάξουμε την εμφάνισή μας επειδή κάποιος άλλος έτσι θέλει...

Η σκέψη αυτή μας έδωσε το έναυσμα να διαβάσουμε ένα άλλο υπέροχο βιβλίο, που μιλάει για κάποιον που αποφάσισε να αλλάξει για να γίνει αποδεκτός.

Πρόκειται για το βιβλίο 

"Η ΧΩΡΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΞΕΝΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ"

αλλά γι' αυτό μιλάμε σε άλλη ανάρτηση.