Μήπως μπορείτε να θυμηθείτε κάποια φορά που χάσατε κάποιο δικαίωμά σας εδώ στο σχολείο μας;
Και ... ναι! Τα παιδιά έχουν να πουν πολλά στο θέμα αυτό:
- Μου πήρε το παιχνίδι μέσα από τα χέρια!
- Μου πήρε τη σειρά!
...
Ας τα παίξουμε λοιπόν όλα αυτά
για να δούμε αν θα βρούμε λύση!!!
Χωριζόμαστε σε ζευγάρια και κάθε ζευγάρι αναλαμβάνει ένα πρόβλημα.
Συζητάμε με κάθε ομάδα και ρωτάμε τα παιδιά :
- Τι νιώθεις; Τι θες να κάνεις τώρα που ...
(π.χ. σου πήρε το παιχνίδι;)
Τα παιδιά συνήθως σκέφτονται μια βίαιη ή παθητική αντίδραση
(να του το πάρω πίσω, να τον χτυπήσω, να παίξω κάτι άλλο κτλ)
Κάθε ζευγάρι παίζει το πρόβλημα και τη λύση που σκέφτηκε.
Ανταλλάζουν ρόλους (ο θύτης γίνεται θύμα).
Ρωτάμε τα παιδιά που παρακολουθούν:
- Ποιο ήταν το πρόβλημα;
- Ήταν καλή η λύση που έδωσε ο... ;
- Μήπως μπορείτε να σκεφτείτε μια άλλη λύση;
- Ποια είναι η καλύτερη;
Ξαναπαίζουν το πρόβλημα δίνοντας αυτή τη φορά μια καλή λύση.
Ανταλλάζουν ρόλους.
Χρησιμοποιούμε αυτόν τον τρόπο διαχείρισης συγκρούσεων πολλά χρόνια
και έχω διαπιστώσει μεγάλη αλλαγή στη συμπεριφορά των παιδιών.
Πολλές φορές καταγράφω τα προβλήματα που δημιουργούνται στην τάξη
και αφιερώνω μία μέρα σ' αυτά.
Χωρίζω τα παιδιά σε ζευγάρια και τους δίνω ένα πρόβλημα.
Προσέχω ώστε ο δημιουργός ενός προβλήματος να βρίσκεται στην ομάδα που παρακολουθεί κι όχι σε εκείνη που παίζει το δρώμενο. Έτσι μπορεί να δει αποστασιοποιημένος το πρόβλημα και να δώσει μια καλύτερη λύση.
Μ' αυτόν τον τρόπο έχουμε βρει καλές λύσεις για όταν:
- μας παίρνουν το παιχνίδι
- θέλουμε να κάτσουμε στην ίδια καρέκλα
- κάποιος θέλει να κάνει τον αρχηγό
- τα "βγάζουμε" αλλά κάποιος δεν δέχεται το αποτέλεσμα
- κάποιος άλλος επιμένει να αποφασίζει για το ρόλο που θα έχουμε στα παιχνίδια ρόλων
ή δεν μας αφήνουν να παίξουμε το ρόλο που θέλουμε
- κάποιος παίζει συνέχεια μ' ένα παιχνίδι και δεν μπορούμε να το παίξουμε εμείς...
Για να μεταφέρουμε τη γνώση μας στο χαρτί:
Και ... ναι! Τα παιδιά έχουν να πουν πολλά στο θέμα αυτό:
- Μου πήρε το παιχνίδι μέσα από τα χέρια!
- Μου πήρε τη σειρά!
...
Ας τα παίξουμε λοιπόν όλα αυτά
για να δούμε αν θα βρούμε λύση!!!
Χωριζόμαστε σε ζευγάρια και κάθε ζευγάρι αναλαμβάνει ένα πρόβλημα.
Συζητάμε με κάθε ομάδα και ρωτάμε τα παιδιά :
- Τι νιώθεις; Τι θες να κάνεις τώρα που ...
(π.χ. σου πήρε το παιχνίδι;)
Τα παιδιά συνήθως σκέφτονται μια βίαιη ή παθητική αντίδραση
(να του το πάρω πίσω, να τον χτυπήσω, να παίξω κάτι άλλο κτλ)
εικόνα: wondersofdisney.webs.com
Κάθε ζευγάρι παίζει το πρόβλημα και τη λύση που σκέφτηκε.
Ανταλλάζουν ρόλους (ο θύτης γίνεται θύμα).
Ρωτάμε τα παιδιά που παρακολουθούν:
- Ποιο ήταν το πρόβλημα;
- Ήταν καλή η λύση που έδωσε ο... ;
- Μήπως μπορείτε να σκεφτείτε μια άλλη λύση;
- Ποια είναι η καλύτερη;
εικόνα: www.disneypictures.net
Ανταλλάζουν ρόλους.
και έχω διαπιστώσει μεγάλη αλλαγή στη συμπεριφορά των παιδιών.
εικόνα: www.disneypictures.net
και αφιερώνω μία μέρα σ' αυτά.
Χωρίζω τα παιδιά σε ζευγάρια και τους δίνω ένα πρόβλημα.
Προσέχω ώστε ο δημιουργός ενός προβλήματος να βρίσκεται στην ομάδα που παρακολουθεί κι όχι σε εκείνη που παίζει το δρώμενο. Έτσι μπορεί να δει αποστασιοποιημένος το πρόβλημα και να δώσει μια καλύτερη λύση.
Μ' αυτόν τον τρόπο έχουμε βρει καλές λύσεις για όταν:
- μας παίρνουν το παιχνίδι
- θέλουμε να κάτσουμε στην ίδια καρέκλα
- κάποιος θέλει να κάνει τον αρχηγό
- τα "βγάζουμε" αλλά κάποιος δεν δέχεται το αποτέλεσμα
- κάποιος άλλος επιμένει να αποφασίζει για το ρόλο που θα έχουμε στα παιχνίδια ρόλων
ή δεν μας αφήνουν να παίξουμε το ρόλο που θέλουμε
- κάποιος παίζει συνέχεια μ' ένα παιχνίδι και δεν μπορούμε να το παίξουμε εμείς...
Για να μεταφέρουμε τη γνώση μας στο χαρτί:
Τα παιχνίδια ρόλων πιστεύω έχουν απίστευτη λυτρωτική δύναμη !!! Μπράβο σας ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράγματι, έτσι πιστεύω κι εγώ. Ευχαριστούμε Πόπη!
ΑπάντησηΔιαγραφή