ΤΟ ΔΕΡΜΑ ΜΑΣ (ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ. Ε, ΚΑΙ;)

Μετά τον Έλμερ και το βίντεο "Ειρήνη", 
το βιβλίο που επεξεργαστήκαμε εκτενέστερα και καταπιάνεται με το θέμα της διαφορετικότητας είναι : 

"Η Χώρα με τους Παράξενους Ανθρώπους"

του Νικόλαου Ανδρικόπουλου.

Μιλάμε για το ανθρώπινο σώμα και φτάνουμε στο δέρμα.

Είναι η κατάλληλη ώρα για να επεξεργαστούμε το βιβλίο αυτό.

Πριν το διαβάσουμε, παίξαμε λιγάκι:

Σε κάθε παιδί ψιθύρισα ένα χρώμα. 

Σηκώθηκαν και περπατούσαν στο χώρο φωνάζοντας δυνατά το χρώμα τους. Όσοι είχαν το ίδιο χρώμα πιάνονταν χέρι χέρι κι έφτιαχναν μια ομάδα.

Η ζαβολιά όμως ήταν ότι 
σ' όλα τα παιδιά είχα πει το ίδιο χρώμα 
εκτός από ένα.

Έτσι, δημιουργήθηκε μία μεγάλη ομάδα 
και ένα άτομο μοναχό.

- Τι νιώθετε που είστε με παρέα;
- Υπέροχα!
- Τι νιώθεις που είσαι μόνος σου; 
Σου αρέσει που δεν βρίσκεσαι με την υπόλοιπη παρέα; 
- Όχι...

Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία ώστε όλα τα παιδιά να μείνουν εκτός.

(Τη δεύτερη φορά, όταν ρώτησα τα παιδιά αν τους άρεσε που ήταν σε μεγάλη παρέα, μου απάντησαν όχι. Γιατί; Επειδή ο φίλος τους βρίσκεται μόνος του!) 

Ένα άλλο σχετικό παιχνίδι 
(δεν προλάβαμε να το παίξουμε) 
είναι το εξής:
Όλοι φτιάχνουν ένα κύκλο αγκαζέ, ώστε ο τοίχος να είναι σφιχτός και γερός. Ένα παιδί μένει απ' έξω. Προσπαθεί να μπει μέσα αλλά οι άλλοι τον εμποδίζουν.

- Πώς σου φάνηκε που δεν σε άφηναν οι άλλοι να μπεις μέσα;
- Πώς σας φάνηκε που κάποιος ήθελε να σπάσει τον τοίχο σας;

Διαβάζουμε το παραμύθι.

(Εκεί που συλλαμβάνουν τον Πορφύριο, τα παιδιά άρχισαν να δείχνουν έντονα τη δυσφορία τους: Μα γιατί τον έπιασαν; Αφού δεν έκανε κανένα κακό. Ούτε έκλεψε, ούτε χτύπησε κανένα...)

Όταν φτάνουμε στο σημείο που ο Πορφύριος πήγε να κρυφτεί στο δρομάκι, σταματάμε την αφήγηση και αφήνουμε τα παιδιά να φανταστούν τι συνέβηκε.

(Όλα τα παιδιά θεώρησαν ότι του συνέβηκε κάποιο δυστύχημα).

Ολοκληρώνουμε την αφήγηση και αρχίζει η συζήτηση.

Ας παίξουμε τώρα:

Κάθε παιδί επιλέγει μεταξύ 4 εικόνων.
Γίνεται ο Πορφύριος και μερικά παιδιά γίνονται οι υπόλοιποι της εικόνας. 
Δημιουργούν μια "παγωμένη εικόνα" φροντίζοντας ν' αναπαραστήσουν, όσο καλύτερα μπορούν, τα συναισθήματα με το σώμα τους.

Κλείνουμε τη μέρα με μια δραστηριότητα 
που με κατα-ενθουσίασε 
και τη βρήκα στην ιστοσελίδα της συναδέλφου:
www.popi-it.gr/

Τοποθετούμε κι εμείς δύο κουτιά 

και ... όλα τα παιδιά επέλεξαν το κουτί με το όμορφο περιτύλιγμα!

... και φυσικά: άνθρακας ο θησαυρός.

Όπως κι αν είναι εξωτερικά κάποιος, 
αν δεν τον γνωρίσουμε, 
δεν μπορούμε να ξέρουμε 
τι κρύβει μέσα του...

2ο μέρος:
Προετοιμασία (προηγούμενη μέρα):
     Ομάδες (ανάλογα με το χρώμα που τους αρέσει).
Φτιάχνουν τις φιγούρες  τους σε χαρτί του μέτρου και τις χρωματίζουν.
(Αν έχουμε πολλά παιδιά και λίγο διαθέσιμο χώρο στον τοίχο, τότε κάθε φιγούρα μπορεί να φτιαχτεί από τα μέλη διαφορετικών παιδιών)

Παρατηρώντας τον πίνακα του Λεζέρ:

Προτιμώ τα ανθρωπάκια του Keith Haring γιατί έχουν έντονη κίνηση, αλλά μια και ασχοληθήκαμε πέρυσι μ' αυτά 

(magikokapelo.blogspot.gr) 

φέτος ακολουθήσαμε τη "μόδα" και παρουσιάσαμε τον πίνακα του Λεζέρ:

"Les grands ploguers noirs"

Αφού δουλέψουμε τις 3 στάσεις του σώματος

(όρθια, καθιστή, ξαπλωμένη)

φτιάχνουμε ένα ανθρώπινο παζλ με τα σώματά μας

και τέλος με τις φιγούρες μας...

(Πριν καταλήξουν στον τοίχο, χρησιμοποιήσαμε τις φιγούρες αυτές και σε άλλες δραστηριότητες για το σώμα, όπως: