ΑΓΑΠΗ

Μιλάμε για το Πάσχα και είναι ώρα να μιλήσουμε για το πιο σημαντικό:

Γιατί ήρθε ο Χριστός στη Γη; Ποιο μήνυμα μας μεταφέρει;

Συζητάμε φράσεις που υπάρχουν στην Καινή Διαθήκη σχετικές με το θέμα αυτό:

"να αγαπήσεις τον πλησίον σου ως τον εαυτό σου"
-ποιος είναι ο πλησίον μας;
-αν δίπλα μας βρίσκεται κάποιος από άλλη χώρα ή κάποιος που διαφέρει από μας;
-τελικά, πόσο δίπλα είναι ο πλησίον μας;

"να αγαπάτε τους εχθρούς σας και να προσεύχεστε γι' αυτούς"
-να αγαπάμε και τον εχθρό μας;



-τι σημαίνει ο ύμνος της αγάπης  στην επιστολή προς Κορινθίους:
Η αγάπη μακροθυμεί, συμπεριφέρεται με χρηστότητα η αγάπη, δε ζηλεύει, η αγάπη δε μεγαλοκαυχιέται, δε φουσκώνει από υπερηφάνεια,  δε συμπεριφέρεται άσχημα, δε ζητά τα δικά της, δεν παροξύνεται, δε λογίζεται το κακό,   δε χαίρει για την αδικία, συγχαίρει όμως στην αλήθεια.   Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει. 
( kainidiathiki.agiooros.org )



Ας φανταστούμε τώρα ότι βρισκόμαστε σ' ένα μέρος όπου δεν υπάρχει αγάπη.
Όταν ανοίξω τα μάτια μου θα ήθελα να δω τι συμβαίνει στο μέρος αυτό...

Τα παιδιά αυτοσχεδιάζουν και μετά συζητάμε για τα συναισθήματά τους...

Στο βιβλίο "Θεραπευτικά Παιχνίδια" της Νένας Γεωργιάδου βρήκαμε και κάναμε το ακόλουθο πείραμα:

Γεμίσαμε ένα μπολ με νερό και ρίξαμε πιπέρι:
Βρισκόμαστε σ' ένα χωριό όπου ζουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι, οι Πιπερούληδες.
Πώς σας φαίνονται;

Ξαφνικά όμως ήρθε κάποιος που δεν αγαπούσε κανένα. 
(Ρίχνουμε μια σταγόνα υγρό σαπούνι -->
 οι Πιπερούληδες απομακρύνονται προς τα τοιχώματα του μπολ!)

Γιατί έφυγαν όλοι από κοντά του;
Τι έκανε;

Έπειτα ήρθαν οι Ζαχαρούληδες.
(Ρίχνουμε ζάχαρη στο νερό --> Το πιπέρι συγκεντρώνεται γύρω της!)

Γιατί οι άνθρωποι πηγαίνουν κοντά της; Τι κάνει;

Με ποιο τρόπο μπορούμε να δείξουμε την αγάπη μας;

Καταγράφουμε όσα μας λένε τα παιδιά.
(αγκαλιά, γέλιο, χαμόγελο, φιλί, να λέμε παραμύθια και ιστορίες, να παίζουμε, να πηγαίνουμε βόλτες, να κρατάμε το χέρι, να κάνουμε ειρήνη, να κοιμόμαστε μαζί, να προσέχουμε τους άλλους, με ένα δώρο, φροντίδα, να δίνουμε φαγητό και νερό, να βοηθάμε.)

Παρατηρούν σκίτσα από το γνωστό "αγάπη είναι..."
και βγάζουν τα συμπεράσματά τους.

Παρουσιάζουν τι συμβαίνει στο χωριό της αγάπης.

Επεξεργαζόμαστε το τραγούδι: 

"Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο"

Προσπαθούμε να ζωγραφίσουμε καρδούλες, οι οποίες είναι το σύμβολο της αγάπης.

Τι σημαίνει η φράση: "παίρνω φως απ΄ τον ήλιο και φτιάχνω την αγάπη";

Στο σημείο αυτό χρησιμοποιήσαμε άλλο μία δραστηριότητα που προτείνεται στο παραπάνω βιβλίο:

Τα φαναράκια της αγάπης.

Χρησιμοποιήσαμε τα πασχαλινά φαναράκια που είχαμε φτιάξει την προηγούμενη εβδομάδα μέσα στα πλαίσια της επαναχρησιμοποίησης (παλιά βαζάκια στολισμένα με χαρτοπετσέτες).

Καθώς η αγάπη - φως μοιράζεται σε όλα τα παιδιά
η τάξη μας φωτίζεται, ένα υπέροχο άρωμα αναδύεται 
(τα ρεσώ είναι αρωματικά)
και μπορούμε να αισθανθούμε τη ζεστασιά της...

Η αγάπη δεν λιγοστεύει όταν μοιράζεται...
Η αγάπη φωτίζει όσο περισσότερα είναι τα άτομα που τη μοιράζονται...

Με αυτήν την ευκαιρία μιλάμε για το έθιμο της λαμπάδας και το άγιο φως τους Μεγάλου Σαββάτου, όπου όλοι εκείνο το βράδυ ανάβουν το κερί του με το ίδιο ακριβώς φως, το οποίο ταξιδεύει από τα Ιεροσόλυμα σ' όλον τον κόσμο...

Γλωσσικές Δραστηριότητες:

Ακροστιχίδα:
Γράφουμε τη λέξη "αγάπη" κατακόρυφα και βρίσκουμε λέξεις που αρχίζουν από κάθε γράμμα.
Έχουμε καταγράψει σε καρτέλες όσα είχαν πει τα παιδιά νωρίτερα ως τρόπους εκδήλωσης της αγάπης.
Τις χρησιμοποιούν για να φτιάξουν την ακροστιχίδα της αγάπης:

Διαβάσαμε το παραμύθι:

"Μάντεψε πόσο σ' αγαπώ"

το οποίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ:
http://paramithi-paramithi.blogspot.gr/2010/04/blog-post.html

και χρησιμοποιήσαμε την ιδέα που βρήκαμε στην ιστοσελίδα: http://1niplykovr.blogspot.gr/2014/03/blog-post_16.html
για να μετρήσουμε τις αγκαλιές μας και να ζωγραφίσουμε τα πρόσωπα που αγαπάμε.

Τέλος, καταγράψαμε το μήνυμα του Χριστού:

(Αριστερά βλέπουμε 2 ζωγραφιές παιδιών όπως φαντάστηκαν το χωριό όπου δεν υπάρχει αγάπη...)

--------------------

Το θέμα της αγάπης είναι πολύ σημαντικό και με προβλημάτισε αρκετά...

Πολλοί φιλόσοφοι έχουν καταγράψει τις σκέψεις τους για αυτήν και είναι δύσκολο να βρεις σαφείς απαντήσεις.

Είναι η αγάπη ένα συναίσθημα;

Σύμφωνα με τον Κρισναμούρτι, 

"η αγάπη δεν είναι συναίσθημα. Ο συναισθηματισμός είναι απλώς μια μορφή επέκτασης του εγώ. 
Το να είσαι γεμάτος συναισθήματα προφανώς δεν είναι αγάπη, γιατί ένα συναισθηματικό άτομο μπορεί να είναι και άσπλαχνο όταν τα συναισθήματά του δεν έχουν ανταπόκριση"

"αν έχει κάποιο λόγο "Σ' αγαπώ επειδή..." τότε είναι εμπορική συναλλαγή."

"η αγάπη δεν είναι το αντίθετο κάποιου άλλου. Δεν είναι το αντίθετο του μίσους και της βίας."

"Έχουμε διαιρέσει τη ζωή όπως έχουμε διαιρέσει και τη Γη....
Μιλάμε πάρα πολύ για την αγάπη - την αγάπη για τον Θεό, την αγάπη για την ανθρωπότητα, την αγάπη για την πατρίδα, την αγάπη για την οικογένεια - κι όμως, πράγμα παράξενο, μ' αυτήν την αγάπη, πάει μαζί και το μίσος. Αγαπάς τον δικό σου Θεό και μισείς τον Θεό κάποιου άλλου, αγαπάς το έθνος σου, την οικογένειά σου, αλλά είσαι εναντίον κάποιας άλλης οικογένειας και κάποιου άλλου έθνους."

"η αγάπη δεν είναι σύγκρουση. Η αγάπη δεν ξέρει από ζήλια, μίσος, θυμό, φιλοδοξία,... απαίτηση για αυτοεπιβεβαίωση"

"Η εγκατάλειψη του εγώ σημαίνει αγάπη, συμπόνια σημαίνει συμπόνια για τα πάντα".



Ο Έριχ Φρομ λέει ότι η αγάπη είναι τέχνη και χρειάζεται γνώση και προσπάθεια.

"οι πιο πολλοί άνθρωποι βλέπουν το πρόβλημα της αγάπης πρωταρχικά σαν πρόβλημα του πώς ν' αγαπηθούν και όχι του πώς ν' αγαπήσουν".

Οι άνθρωποι θεωρούν πως "η αγάπη είναι πρόβλημα αντικειμένου κι όχι πρόβλημα ψυχικής ικανότητας. ... νομίζουν ότι το δύσκολο είναι να βρουν το κατάλληλο άτομο ν' αγαπήσουν και ν' αγαπηθούν."

"η αγάπη είναι δράση κι όχι παθητικό συναίσθημα"

"η πιο διαδεδομένη παρεξήγηση είναι εκείνη κατά την οποία υποτίθεται ότι δόσιμο σημαίνει χάσιμο, παραχώρηση, στέρηση, θυσία... Τι δίνει αλήθεια ένας άνθρωπος στο συνάνθρωπό του; Δίνει από τον εαυτό του, από τη ζωή του....
Του δίνει από τη χαρά του, από το ενδιαφέρον του, την κατανόηση, τη γνώση, το χιούμορ, τη θλίψη του - απ' όλες τις εκφράσεις και εκδηλώσεις της ζωής που κρύβει μέσα του."

Τα βασικά στοιχεία της είναι "φροντίδα, ευθύνη, σεβασμός και γνώση"

"Αν ο άνθρωπος αγαπά μόνο ένα άλλο άτομο και είναι αδιάφορος προς τους άλλους συνανθρώπους του, η αγάπη του δεν είναι ακριβώς αγάπη αλλά μια συμβιωτική προσκόλληση ή ένας διογκωμένος εγωισμός"

"Αν πραγματικά αγαπώ έναν άνθρωπο, αγαπώ όλους τους ανθρώπους, αγαπώ τον κόσμο, αγαπώ τη ζωή"




Δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε τον Λέο Μπουσκάλια:

"Μπορούμε να επιλέξουμε ν' αγαπάμε η να μισούμε, να είμαστε ευτυχισμένοι ή απελπισμένοι, ελεύθεροι ή καταπιεσμένοι, συγχωρητικοί ή μνησίκακοι. Η ελευθερία περικλείει την υπευθυνότητα για τις επιλογές που κάνουμε"

"Δεν μπορούμε να δώσουμε εκείνο που δεν έχουμε. Για να αγαπήσουμε κάποιον άλλον, πρέπει πρώτα απ' όλα να αγαπήσουμε τον εαυτό μας".

Και ο Χόρχε Μπουκάι μας παραπέμπει σε ένα αρχαίο ινδιάνικο μύθο, τον οποίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ:
http://antikleidi.com/2014/02/14/one-love/#more-68935